ΜΑΡΙΑ ΚΑΛΛΑΣ, "η γυναίκα που έφυγε, η φωνή που μένει
ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΜΕ ΖΩΝΤΑΝΗ ΑΠΟΔΟΣΗ ΤΩΝ ΣΠΟΥΔΑΙΟΤΕΡΩΝ ΟΠΕΡΕΤΙΚΩΝ ΤΗΣ ΤΡΑΓΟΥΔΙΩΝ
ΘΕΑΤΡΟ ΠΑΛΙΑΣ ΗΛΕΚΤΡΙΚΗΣ 15, 16, 17 ΝΟΕΜΒΡΊΟΥ 2011 - ΒΟΛΟΣ
Σενάριο Ειρήνη Σκουλή
Σκηνοθετική ματιά - Μουσική επιμέλεια Ευάγγελος Κάβουρας
Γενική επιμέλεια -οργάνωση - ποιήματα Μαρία Αρφέ - Καρινάκη
παραγωγή ΑΜΚΕ Διοτίμα και Μούσες
Παίζουν οι Ειρήνη Σκουλή (Μαρία Κάλλας)
Δήμητρα Σκουφογιάννη (Μπρούνα)
Απαγγέλει η Μαρία Χαϊντούτη (Συνείδηση Μαρίας Κάλλας)
Ακούγεται ο Κώστας Σταμούλης (Φωνή Αρ. Ωνάση)
Τραγουδάει η σοπράνο Γενοβέφα Ισήφη
Στο πιάνο Μαρία Ζήφκου
Σκηνικό - Ζωγραφική - Κοστούμια Στέλλα Καραγκούνη
Σχεδιασμός φωτισμού Βλάσης Σκουλής
Ηχογράφηση studio A440 Γιώργου Ζαγόρη
Φωτογράφηση Στάθη Καραδημητρίου
Οπτικά Αδαμάσογλου Σάββας
Μακιγιάζ Γεωργία Κατσαδήμα
Αποσπάσματα από δηλώσεις της Μαρίας Κάλλας:
ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΜΕ ΖΩΝΤΑΝΗ ΑΠΟΔΟΣΗ ΤΩΝ ΣΠΟΥΔΑΙΟΤΕΡΩΝ ΟΠΕΡΕΤΙΚΩΝ ΤΗΣ ΤΡΑΓΟΥΔΙΩΝ
ΘΕΑΤΡΟ ΠΑΛΙΑΣ ΗΛΕΚΤΡΙΚΗΣ 15, 16, 17 ΝΟΕΜΒΡΊΟΥ 2011 - ΒΟΛΟΣ
Σενάριο Ειρήνη Σκουλή
Σκηνοθετική ματιά - Μουσική επιμέλεια Ευάγγελος Κάβουρας
Γενική επιμέλεια -οργάνωση - ποιήματα Μαρία Αρφέ - Καρινάκη
παραγωγή ΑΜΚΕ Διοτίμα και Μούσες
Παίζουν οι Ειρήνη Σκουλή (Μαρία Κάλλας)
Δήμητρα Σκουφογιάννη (Μπρούνα)
Απαγγέλει η Μαρία Χαϊντούτη (Συνείδηση Μαρίας Κάλλας)
Ακούγεται ο Κώστας Σταμούλης (Φωνή Αρ. Ωνάση)
Τραγουδάει η σοπράνο Γενοβέφα Ισήφη
Στο πιάνο Μαρία Ζήφκου
Σκηνικό - Ζωγραφική - Κοστούμια Στέλλα Καραγκούνη
Σχεδιασμός φωτισμού Βλάσης Σκουλής
Ηχογράφηση studio A440 Γιώργου Ζαγόρη
Φωτογράφηση Στάθη Καραδημητρίου
Οπτικά Αδαμάσογλου Σάββας
Μακιγιάζ Γεωργία Κατσαδήμα
Κάτι που αξίζει έγραφε ο Σπύρος, "δουλειά υψηλής ραπτικής", συμπληρώνω εγώ.
Αποσπάσματα από δηλώσεις της Μαρίας Κάλλας:
«Νιώθω τις ρίζες μου κομμένες, αν είχα ποτέ ρίζες! (…) Τι στο καλό είμαι; Όλος ο κόσμος είναι η πατρίδα μου, κι όλοι οι άνθρωποι του κόσμου είναι συμπατριώτες μου.»
«Πήγα σχολείο ως δεκατριών ετών(…) στη σκηνή ντεμπουτάρισα μόλις δεκατεσσάρων ετών. Ας το πούμε, λοιπόν, ότι μόρφωση δεν απέκτησα! Έτσι [δυστυχώς] είναι!»
«Είμαι τρομερά ντροπαλή, ιδίως στις δοκιμές. Δεν αντέχω να με κοιτάνε!»
(Χωρίς γυαλιά η Μαρία δεν έβλεπε ούτε ένα μέτρο μακριά) «Όχι, δεν μπορώ να δω το μαέστρο. Τα κάνω όλα με την ακοή μου και με το μουσικό μου κόσμο, διότι στη σκηνή δεν πρέπει να μαθαίνεις το ρυθμό, αλλά να τον αισθάνεσαι!»
«Οι γυναίκες έχουμε μια μεγάλη δύναμη που δεν τη χρησιμοποιούμε αρκετά: τη θηλυκότητα! Αν, απλούστατα, ξέραμε να είμαστε γυναίκες, θα είχαμε όλο τον κόσμο στα πόδια μας…»
«Δεν υπάρχουν πολλοί άνδρες που μπορούν να σταθούν δίπλα μου. Το να είσαι διάσημη μπορεί να είναι και μειονέκτημα…»
«Κι αν οι δρόμοι μας χωρίσουν με τον Αρίστο, θα υπάρχει ανάμεσά μας η αλληλοεκτίμηση.»
«Δεν την ήθελα αυτή τη σταδιοδρομία της star.»
«Που απέτυχα; Μα απέτυχα να ολοκληρωθώ ως γυναίκα, γιατί αυτό που πάντα επιθυμούσα περισσότερο από την επιτυχία ήταν να γίνω μητέρα…»
"Το πρόγραμμα της ζωής μου δεν το έκανα εγώ απ' την αρχή. Το έκανε η οικογένειά μου, η μητέρα μου κυρίως, που διοικούσε την οικογένεια τότε..."
"Το αίμα στις φλέβες μου είναι ελληνικό, κι αυτό δεν το σβήνει κανείς. Κι ακόμα ο χαρακτήρας μου, οι σκέψεις μου, είναι ελληνικά."
Κι αυτό, απ' άλλο κεφάλαιο:
"Ήξερα πως δεν είχα λουκ - και απέκτησα!Κανένας δεν νοιάζεται για τις φουρτούνες που έχεις περάσει.
Πρέπει να ξέρεις τα όριά σου, να ξέρεις ως που φτάνει ο ίσκιος σου....
Τα δάκρυα δεν θα σας βγάλουν πουθενά. Ούτε στο θέατρο, ούτε στην πραγματική ζωή. Οπωσδήποτε, όχι μαζί μου.....
Κανένας δε νοιάστηκε πόσες νύχτες έχω κλάψει ως τα ξημερώματα....
Κανένας δεν σκοτίζεται για το μουσκεμένο μαξιλάρι σου
....Εγώ τα έμαθα με ιδρώτα και αίμα. Δεν είχα κανένα να μου τα πει.
Τι άλλο περιμένεις; Δέξου το δώρο! Πάρε αυτό που σου δίνουν. Σήκω και βασίλεψε. Σήκω και πάρε τη θέση σου στον κόσμο.
Δεν μ΄αρέσουν πολλά απ΄τους Γερμανούς, αλλά μ΄αρέσει το "Μουτ".
Πρέπει να ξέρεις τα όριά σου, να ξέρεις ως που φτάνει ο ίσκιος σου....
Τα δάκρυα δεν θα σας βγάλουν πουθενά. Ούτε στο θέατρο, ούτε στην πραγματική ζωή. Οπωσδήποτε, όχι μαζί μου.....
Κανένας δε νοιάστηκε πόσες νύχτες έχω κλάψει ως τα ξημερώματα....
Κανένας δεν σκοτίζεται για το μουσκεμένο μαξιλάρι σου
....Εγώ τα έμαθα με ιδρώτα και αίμα. Δεν είχα κανένα να μου τα πει.
Τι άλλο περιμένεις; Δέξου το δώρο! Πάρε αυτό που σου δίνουν. Σήκω και βασίλεψε. Σήκω και πάρε τη θέση σου στον κόσμο.
Δεν μ΄αρέσουν πολλά απ΄τους Γερμανούς, αλλά μ΄αρέσει το "Μουτ".
Ερασιτεχνικά ενθύμια δικά μου:
